Niszczyciele typu Cassin

Niszczyciele typu Cassin

USS Cummings (DD-44)
Kraj budowy	Stany Zjednoczone
Użytkownicy	US Navy
Wejście do służby	1913
Planowane okręty	4
Zbudowane okręty	4
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa 1020 ton[1] pełna 1139 ton[1]
Długość	93 m[1]
Szerokość	9,2 m[1]
Zanurzenie	3,1 m[1]
Napęd	2 turbiny Parsonsa 4 kotły (312 tony ropy) 15.307 shp 2 śruby[1]
Prędkość	30,1 węzłów[1]
Załoga	8 oficerów i 98 marynarzy[1]
Uzbrojenie	4 x 102 mm (Mk7), 8 wyrzutni torpedowych kalibru 450 mm[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Niszczyciele typu Cassin – typ amerykańskich niszczycieli z okresu I wojny światowej.

Były pierwszymi okrętami mającymi na uzbrojeniu nowe działa kalibru 102 mm. Liczba wyrzutni torpedowych została podwojona w stosunku do czterech będących na uzbrojeniu niszczycieli typu Paulding. Dodatkowe uzbrojenie podniosło wyporność do ponad 1000 ton i obniżyło prędkość do poniżej 30 węzłów.

Jednocześnie powstawały cztery niszczyciele typu Aylwin i są one często uważane za okręty typu Cassin.

Niszczyciele typu Cassin brały udział w działaniach I wojny światowej jako eskorta konwojów. Po wojnie uczestniczyły w patrolach rumowych, będąc przez większość lat 20. XX wieku na stanie United States Coast Guard. Wszystkie zostały sprzedane na złom w połowie lat 30. XX wieku.